Glennys Sloote: Jurist in beweging
Vanaf de 30e verdieping van De Rotterdam, de iconische torens aan de Maas, ontvouwt de stad zich als een levend panorama. Boten schuiven traag over het water, auto’s en fietsers kruisen de Erasmusbrug. Voorbij de Zalmhaventoren trekt de horizon langs Delft en verder, helemaal tot aan Den Haag. Voor Glennys Sloote, jurist omgevingsrecht, was dit uitzicht jarenlang meer dan decor. Het was een spiegel van haar werk.
Leren door te doen en durven bewegen
Dat ze dit werk ooit zou doen, was allerminst vanzelfsprekend. Na haar rechtenstudie in Utrecht wist Glennys niet goed welke richting ze op wilde. Een stage bij de gemeente Apeldoorn bracht haar op de bezwaar- en beroepsafdeling, destijds vooral gericht op bouwrecht. Het beviel, en ze mocht blijven. Daar rolde ze de wereld van het procederen in.
Daarna volgde een reeks opdrachten bij een consultancybureau dat haar naar vrijwel alle grote gemeenten bracht: Utrecht, Amsterdam, Rotterdam en Den Haag, en zelfs naar een ministerie. Het werd een leerschool waarin ze telkens opnieuw moest schakelen, nieuwe omgevingen leerde kennen en ontdekte dat haar voorkeur bij gemeenten lag: dicht bij de samenleving, waar besluiten tastbaar worden.
“Ik koos niet voor zekerheid, maar voor leren. Juist door telkens een nieuwe omgeving in te stappen, ontdekte ik waar ik het meest tot mijn recht kwam.”
Haagse Markt
Het meest vormend was de herontwikkeling van de Haagse Markt, een project met meer juridische uitdaging dan Glennys aanvankelijk dacht. Het terrein was enorm – drie voetbalvelden groot – en kampte met grote problemen: criminaliteit, drugshandel en marktondernemers die bang waren hun plek kwijt te raken. Sommigen konden niet lezen of schrijven, anderen spraken nauwelijks Nederlands.
Tijdens het project zag Glennys hoe zeecontainers plaatsmaakten voor strakke garageboxen, hoe nieuwe regels werden geschreven en hoe procedures stap voor stap doorlopen moesten worden. Het was juridisch complex en sociaal minstens zo ingewikkeld.
Wat bleef hangen, was niet de bouw of de dossiers, maar de mensen achter het project. Marktondernemers en het projectteam gaven het werk betekenis en maakten duidelijk dat regels nooit losstaan van de samenleving waarin ze landen.
Vrouw in een mannenwereld
Wie werkt in vergunningverlening, treft vaak een speelveld waar de toon hard kan zijn. Glennys vond daar juist haar kracht. Als jonge jurist moest ze zich bewijzen, soms tegenover ervaren vergunningverleners die haar onderschatten. Door vasthoudend te zijn en consequent resultaat te boeken, veroverde ze haar plek. Voor haar was het geen belemmering, maar een kans om te laten zien dat kwaliteit zwaarder weegt dan aannames.
“Ik werd soms gezien als dat jonge meisje dat het toch niet zou kunnen. Maar ik won mijn zaken, en dat gaf me de motivatie om door te gaan.”
Omgevingswet
De invoering van de Omgevingswet volgde Glennys van dichtbij. Ze zag hoe de wet jarenlang werd voorbereid en uiteindelijk werkelijkheid werd. Voor veel burgers is het er niet eenvoudiger op geworden: de weg naar een vergunning is minder overzichtelijk dan voorheen. Toch ziet ze er ook een uitdaging in. Bij de gemeente Nissewaard passen ze wekelijks met collega’s de wet toe, waarbij de nadruk ligt op samen leren en de wet eigen maken. De wet vraagt om voortdurende aandacht, maar ook om nieuwsgierigheid en flexibiliteit. Voor Glennys bevestigt het dat je als jurist nooit uitgeleerd bent.
Balans en eigen keuzes
Na jaren bij grote gemeenten koos Glennys voor zelfstandigheid. Niet om een groot bureau te bouwen, maar juist om klein te blijven en de regie te houden over haar tijd. Ze verdeelt haar werkweek over twee opdrachtgevers en houdt zo ruimte voor haar gezin en voor sport. Dat schakelen geeft energie: tussen dossiers en thuis, tussen juridische inhoud en persoonlijke ruimte. Voor haar is balans de sleutel om scherp te blijven en plezier in het vak te houden.
Voor wie begint
Wie aan het begin van een juridische loopbaan staat, kan zich afvragen of dit vak past. Glennys ziet dat een diploma slechts de start is. Het echte leren gebeurt in de praktijk: door mee te kijken met ervaren collega’s, door projecten aan te pakken, door te zien hoe besluiten landen in de samenleving. Het vak vraagt niet alleen juridische kennis, maar ook sensitiviteit voor de politieke en bestuurlijke context waarin je werkt.
Voor jonge juristen die een traineeship overwegen, is haar boodschap eenvoudig maar krachtig: wees niet bang om te bewegen. Nieuwe omgevingen en onverwachte opdrachten zijn vaak de momenten waarop je het meest leert. Juist die sprongen maken het vak spannend en betekenisvol.
